Días de pontes, poesías, flores e libros

Oito edicións do Festival de Poesía PontePoética. Oito anos escoitando o latexar da poesía repicando entre as pedras de Pontevedra. Beizóns aos poetas, beizóns aos organizadores, Ateneo de Pontevedra e Concello de Pontevedra, e a todos os que axudan para que a poesía forme parte de nós dun xeito máis intenso do que é habitual cando collemos un libro nas mans.

Dende hoxe e ata o domingo as palabras soarán en diferentes linguas para rexistrar unha mesma emoción. A da palabra que xorde da alma, a palabra que se converte en rexistro do ser humano, a palabra que, como deixou fixado Luis García Montero nunha edición anterior deste certame, precísase como «un axuste de contas coa realidade». Abofé que si, que necesitamos axustar contas con esta sociedade na que nos movemos as veces entre tanta lama, entre tanta sucidade. A poesía é un respiradoiro, a posibilidade de facer da mente un territorio para coñecernos e recoñecernos, para tender pontes cara esa realidade que en tantas ocasións nos abafa e esgota.

E para pontes, Pontevedra, a vila que medrou paseniño a carón do Lérez, enchoupada na cultura ao longo da súa historia, e que agora fai da recuperación de rúas e espazos públicos un canto á vida e ao ser humano como medida de tódalas cousas realmente importantes da vida. Neste abril que comeza a florecer acariñado por un sol que se botaba tanto en falla, é o mellor tempo para a poesía, para mergullarse nela entre as xornadas do bulideiro Salón do Libro Infantil e Xuvenil e ledos ante a chegada do Día do Libro, o vindeiro luns, coas nosas librerías xuntiñas, promovendo a visita dos lectores aos seus interiores tan fermosos coma necesarios.

Estamos, polo tanto, ante días especiais. Días que fan medrar a unha cidade. Días de pontes, poesías, flores e libros. Un edén que segue a facer desta cidade unha referencia en Galicia e máis alá, e á que chegarán poetas de Cataluña, País Vasco, Portugal, Francia, Irlanda ou Galicia co veludo da poesía como bandeira e fío común. Cando hoxe se levante o pano no Teatro Principal e Manuel Rivas, Filipa Leal, Elías Portela e María Xosé Queizán protagonicen o primeiro recital do ciclo dirixido por outra gran poeta, Yolanda Castaño, sentiremos como a palabra nos constrúe como se foramos pontes con firmes piares capaces de suxeitarnos en pé, afoutos, fronte á corrente da vida.

Non perdan a ocasión de compartir a experiencia de sentirse ouvintes da poesía e, a través dos poetas galegos, Manuel Rivas, Elías Portela, María Xosé Queizán e Miriam Ferradáns, tomarlle o pulso á nosa, á que está bulindo dun xeito como había anos que non pasaba, con novos nomes, con mozos e mozas abraiantes, con novos proxectos editoriais como Apiario ou Chan da Pólvora que están a poñer en circulación todo o noso potencial creativo dende a poesía, algo que é parte da nosa propia historia de escritores xigantes que estarían ben orgullosos e orgullosas das nosas poesías, das nosas pontes, desta PontePoética.

Publicado no Diario de Pontevedra 20/04/2018