Mª Victoria
Moreno e Alejandro de la Sota, con cadansúa homenaxe das nosas
academias, capitalizarán en Pontevedra a cultura no 2018.
Literatura e
arquitectura danse a man este ano en Galicia, e farano dende o ronsel
de escumas sobre o Lérez que deixa a pegada de dúas persoas tan
ligadas á cidade de Pontevedra, que se converterá, deste xeito, na
capital da nosa cultura ao longo do 2018, grazas ás designacións de
Mª Victoria Moreno como homenaxeada no Día das Letras Galegas pola
Real Academia Galega e á de Alejandro de la Sota pola Real Academia
de Belas Artes, que será enxalzado no Día das Artes Galegas.
Arredor de ambos
espéranse ao longo de todo o ano unha serie de actividades que
recuperarán as súas figuras dende as súas actividades creativas,
ambas, dun xeito ou doutro, movéndose arredor do ser humano e, para
iso, Pontevedra será clave, por ser a cidade na que a escritora se
instalou despois da súa chegada a Galicia, na que se namorou dunha
nova lingua para ela, na que levou da súa man a milleiros de cativos
aos que ensinou non só teorías senón tamén sentimentos e na que
De la Sota naceu no xa mítico Café Moderno para desenvolver un
proxecto arquitectónico renovador de tantas situacións nese eido e
que se converteu, co paso dos anos, nun dos arquitectos esenciais no
século XX, xa non só en España, senón nesta disciplina a nivel
mundial. Un dobre ronsel para que esta cidade renove os seus fíos
afoutos coa cultura que, dende diferentes disciplinas artísticas,
converteron a Pontevedra naquela ‘pequena Atenas’, como a
definira Xosé Filgueira Valverde.
Pois a esa ‘pequena
Atenas’ volverán a mirada dende Galicia aqueles que desexen
recoñecer o talento destes dous persoeiros da nosa cultura. A
literatura como acubillo do ser humano, achega a Mª Victoria Moreno
a quen facía da súa obra un espazo habitábel para ese mesmo
individuo. E é que ambas artes ás veces non están tan afastadas.
Adentrarse nun libro ten moito de refuxio, de amparo fronte á
tempestade duns tempos inhóspitos para o home e a muller e, a carón
da aparente sinxeleza dunhas páxinas, moitas veces acádase o
coñecemento e a seguridade precisa para seguir camiñando. Mª
Victoria Moreno fixo da súa obra literaria un compás para que
moitos mozos e mozas comprendesen que dende as páxinas dun libro o
mundo podía estar nas súas mans, que os seus ollos e as súas
lecturas serían as lumieiras precisas dende as que tentar comprender
un pouco mellor todo iso que pasa nas nosas rúas, ámbitos da
sociedade nos que as veces vai moito frío. Todos eses rapaces tiñan
a sensación de que entre esas liñas estaban eles, xa que a escrita
de Mª Victoria Moreno convertíaos en protagonistas reais dun mundo
de adultos que se erguía sobre a definición de Literatura Infantil
e Xuvenil, indo moito máis alá.
Pola súa banda, as
arquitecturas de Alejandro de la Sota, dende a reinvención e o
moderno emprego dos materiais, acollían e acollen a un home que ten
tamén nesa arquitectura un xeito de vencellarse co que lle rodea.
Unha dialéctica entre o interior e o exterior que permitiu á súa
obra acadar unha serie de avances espaciais respectando sempre a
obriga da arquitectura de ser un espazo para ser vivido, e cuxas
solucións teóricas deben ter unha aplicación beneficiosa para os
seus ocupantes, algo tan afastado do que moitos procuran hoxe, como
unha sorte de arquitectura do espectáculo.
Tanto a escritora coma
o arquitecto arrédanse de facer do seu traballo un show, unha
fotografía pasaxeira que, porén, convértese nunha fotografía
permanente de talento, semente e contribución á súa sociedade.
Fotografías que desta volta saen dende Pontevedra cara a Galicia.
Publicado no Diario de Pontevedra e El Progreso de Lugo. 10/01/2018.
Ningún comentario:
Publicar un comentario