O poder da imaxe. O poder do local

Rue Saint-Antoine nº 170

Fotografía. ‘Coñécesme?’ é un proxecto artístico que se mergulla no sangue que flúe pola cidade, isto é, a vida que xorde das súas rúas a través da xente e dos seus comercios. Mesturar a ambos é o que se pretende dende esta campaña que visibiliza, dun xeito actual e moderno, gran parte do noso texido económico que vive un proceso de renovación

(Miguel Vidal)

Camiñar por Pontevedra, sentir a cidade baixo os nosos pés convértese cada certo tempo en toda unha sorpresa. Cada vez máis afeita a que a vida latexe nas súas rúas e prazas e a que diferentes proxectos sociais, culturais e ata económicos a convertan no escenario das súas propostas. Unha das máis anovadoras e sorprendentes é a que levamos visibilizando dende hai uns días a través dunha serie de fotografías que están penduradas ao longo de gran parte do noso casco histórico.

Máis de cen imaxes dos nosos comerciantes teñen a culpa desta nova faciana que amosan as nosas rúas de pedra. Fotografías feitas por Miguel Vidal, toda unha referencia na fotografía artística e que, co pulo da concellaría de Promoción Económica e o labor da galería de arte About-Art e o comercio Estrellas o limones, plantexaron unha desas iniciativas que definen varias cousas. En primeiro lugar o talento que temos na nosa cidade a través dun fotógrafo de categoría, dunha promotora cultural, María Díaz Rey, que ten moi claro o que quere e que sabe como acadalo, e dun establecemento xestionado por Patricia Estévez, no que tan importante é o que se vende como o xeito de vendelo. En segundo lugar o apoio dende o eido institucional cunha concelleira, Anabel Gulías, que lle está a imprimir ao que se fai dende a súa responsabilidade un aire novo e cheo de efectividade cara a necesaria modernidade e asunción dos tempos nos que vivimos. E en terceiro lugar o que se agocha tras esta iniciativa, como é a reivindicación do local, neste caso dun comercio que atravesou un itinerario cheo de complexidades nos últimos tempos, pero que agora tenta resituarse dende a súa proximidade cos seus potenciais clientes. E a arte, como para tantas outras situacións da vida, ten tamén a súa terapia, a súa maneira de enxerir o seu potencial como transmisor de imaxe e xerador de conceptos, e facelo para que o noso comercio acade unha nova dimensión que sirva de atractivo para os seus clientes.

Non foi fácil de asumir por moitos a idea de facer de Pontevedra unha cidade de comercio de proximidade, de que as súas rúas se convertesen no máis fermoso centro comercial do mundo, con rúas e prazas, árbores, xardíns e monumentos e ceos e nubes que mudan a cada instante. Pero aí está, loitando por facerse forte e por acadar unha singularidade que será o seu maior aliado de afianzarse como tal. E, como con tantas outras cuestións pontevedresesas, é o paso do tempo e o empirismo urbano do día a día, o que lle confire o seu éxito e admiración. Así é como cada vez que camiñamos polas rúas de Pontevedra pertencentes ao noso casco histórico vemos que cada vez inzan máis comercios como a hedra na pedra. Comercios cada vez máis variados, cada vez cunha oferta diferente e que, e aí unha das súas achegas, que conviven perfectamente con eses outros establecementos que chamamos de ‘toda a vida’. Son as tendas nas que mercaban os nosos pais e avós, os establecementos que visitabamos, aínda prendidos da man e que se convertían nunha descuberta reflectida na faciana dun neno, e polas que cando pasamos ante elas aínda hoxe sentimos un calafrío que nos estremece por esa viaxe de segundos cara a infancia. Os novos comercios están a coidar cada vez máis a súa estética así como a ofrecer uns produtos que os afastan da repetitiva oferta das insustanciais superficies comerciais.

(Beatriz Císcar)

Neste hábitat de mesturas no que o puramente comercial se enguedella coa nosa ampla oferta hosteleira, así como co labor dese foco económico e social no que se ten que converter aínda máis do que o é agora o Mercado de Abastos, é na que se sitúa esta campaña co nome de ‘Coñécesme?’. Falamos dunha intervención fotográfica no tecido urbano da cidade, isto é, cómo a través de retratos nos que se xoga co oficio tradicional dos comerciantes máis veteranos ou coa faciana atrevida e renovadora dos máis recentes, xérase así un xogo visual cos paseantes e un diálogo sobre o poder da imaxe na procura dun espazo de reflexión sobre o comercio e as relacións entre propietarios e clientes.

Percorrer ao longo destas semanas as nosas rúas baixo esas imaxes é non so gozar coa calidade dunha serie de fotografías cheas de chiscadelas, senón vencellarse dun xeito novo co noso comercio e o seu proceso de transformación. O feito de ver a algúns dos comerciantes seculares da nosa cidade adoptando posturas inusuais ou participando dunha campaña como ésta é a mellor reflexión e o mellor xeito de amosar as intencións deste comercio local que querer reivindicarse neste novo século, que quere atraer a uns consumidores cada vez máis esgotados do anonimato dos grandes centros comerciais, e que procuran cada vez máis a confianza ao outro lado do mostrador.

Cada unha destas fotografías é un relato na historia común desta Pontevedra de latexos de vida no que os comercios foron ao longo de toda esa existencia elemento esencial. A súa antiga historia como intenso porto comercial ou as prazas que levan o nome das diferentes actividades económicas que acollían, son a mellor testemuña sobre ese aspecto que agora amosa un chanzo máis, un chanzo que nos sitúa nunha nova relación co noso comercio que coñecemos e recoñecemos e que quere visibilizarse da man dun artista como Miguel Vidal e da afoutada iniciativa dos que pensan que a arte serve tamén para darlle un pulo a noso comercio, para darnos un pulo a nós mesmos.

Publicado no Diario de Pontevedra 24/10/2016