Arrinca o mes
de marzo coas mulleres poñendo o pé no acelerador e purrando ata o fondo en
forma de accións que procuran acadar a visibilidade necesaria para chegar a
unha igualdade co home, para á que aínda hai que coller moita velocidade.
Pontevedra,
entre hoxe e mañá, acollerá no Teatro Principal un encontro de mulleres
columnistas que baixo o título de ‘As mulleres que opinan son perigosas’,
acollerá a un bo número de mulleres que se adican a escribir en prensa, a poñer
negro sobre branco o que opinan sobre aquilo que acontece ao seu arredor, e
isto, ao que ao mellor non lle dan vostedes moita importancia, si que a ten, xa
que aínda son moitos os directores de xornais que aínda non ofrecen espazos de
visibilidade para que as mulleres, moitas xa nas súas redaccións, opinen e
amosen as súas inquedanzas sobre o que nos rodea. Afortunadamente esta
situación cada vez máis vai mudando e as mulleres colonizan espazos que ata non
hai moito tempo eran ocupados únicamente por homes. Algúns chamados xornalistas
aínda deben pensar que o columnismo femenino é unha especie de disciplina
adicada a obras e reformas domésticas, cando á súa presenza é obrigada, xa só
dende o punto de vista de que a súa ausencia deixa fóra do debate a unha parte
da poboación, e un xornalismo que se teña por tal ten que achegarse ao
conxunto, e non só primar unha parte do mesmo.
Opinadoras de
ámbito nacional e galego plantexarán a súa mirada sobre esta situación e terán
en Pontevedra o altofalante obrigado nunha cita que responde a outros encontros
a nivel estatal nos que a presenza da muller foi pouco menos que anecdótica,
algo que Pontevedra quere revertir, como co seu rueiro masculinizado que
reflicte os tempos nos que a muller estaba máis na casa que na propia rúa. A
decisión de mudar o nome da rúa Fernández Ladreda (ministro franquista) pola
profesora e escritora María Victoria Moreno, a quen se lle adica este ano o Día
das Letras Galegas, é outra medalla para o peito desta cidade e un motivo de
honra para todos nós ante o que non debería existir a polémica na que uns e
outras abofé gustarán enlearse, cando parece que poucas cuestións se poden
poñer en contra desa decisión.
Cona é unha
palabra. E como tal non pasa de aí, para que a moitos lles saian ronchas na pel
cando a escoitan como un berro, que é ao fin e ao cabo é o que é dentro da
campaña que o BNG pon en movemento de cara ao 8 de marzo. Os que pensan que é
unha palabra malsoante non se deteñen a pensar que o que soa mal é o que temos
escoitar día tras día sobre o que lle toca á muller hoxe: as diferencias
salariais cos homes, as vítimas da violencia de xénero, abusos de todo tipo, a
presenza mínima nos círculos de decisión en moitos sectores da sociedade. Como
malsoante é escoitar a moitos políticos agochar esta situación e darlle as costas
cando eles son os que teñen a capacidade de que estas situacións se corrixan.
As palabras nunca soan mal, so soan mal nalgunhas cabezas.
Publicado no Diario de Pontevedra 2/03/2018
Ningún comentario:
Publicar un comentario